From an old riddle semi-remembered, రాముడే రీతి రావణు వధియించె? లకోలకోల. The riddle goes on with answers all being palindromes. తోకమూకతో, మందారదామం, వగైరా వగైరా. సీసపద్యం, తేటగీతి. ఇంకెవరికేనా తెలుసా యీ పద్యం? I’ve forgotten most of it.
ఆ విద్యార్ధి సాఫ్ట్ స్కిల్ల్స్లో ట్రైనింగ్ ఇచ్చాను అని చెప్పుకుంటున్న సాఫ్ట్ స్కిల్ల్స్ ట్రైనర్ ది. ఆ ట్రైనర్ ఇచ్చే ట్రైనింగ్, దాని పర్ఫార్మన్స్ని మానిటర్ చెయ్యని మేనజ్మెంట్ది. “పేరు గొప్ప , ఊరు దిబ్బ” అన్నట్టు ఆ ఆ కాలేజికి, వివిధ నగరాలలో చాలా బ్రాంచెస్ ఉన్నవి. అబ్బొ, సానా లావు పేరు కూడా ఉన్నది. ఫీజుల్స్ గ ట్రా కూడా బానే గుంజుకుంటారు.
అంతేనా అంటే కాదు.
మా కాలేజిలొ చదువుకున్న వారందరికి ” ఉద్యొగాలు గారంటీ “అంటారు. ఎందుకంటే వారి కాలేజిల్లో “కాంపస్ ఇంటెర్వ్యు” లు వచ్చేస్తవి కాబట్టి.
మా కాలేజీ విద్యార్ధికి సగటున 15 వేలు తగ్గకుండా జీతం వస్తుంది అని కాలరెగరేసుకుంటు చెప్తారు.
బేనిఫిట్స్, ఫ్రింజ్ బెనిఫిట్స్ కూడా వుంటాయని ఆకర్షణియంగా చెబుతారు.
అంతటితో ఐపొయిందా అంటే అబ్బే కాదు.
ఒకవేళ ఎవరి ద్వారానో, ఎందుకులేండి, విద్యార్ధి శక్తి యుక్టులకు మెచ్చి ఎవరన్నా ఉద్యొగం ఇస్తే, అందులో చేరనివ్వరు.
అదేందుకు అని అడగండి.
ఎందుకంటే ఒక విద్యార్ధి తక్కువ జీతానికి అంగీకరిస్తే మిగతా సంస్థలు కూడా అదే జీతం ఆఫర్ చెస్తే తమ కాలేజ్ ఉనికికి ప్రమాదం కదా.
అందుకని.
ముందు ఓపికగా నచ్చచెబుతారు. ఒద్దమ్మా అని.
నువ్వు జాఇన్ ఐపోతావు, మరి నీ తొటి వారి సంగతేమిటీని మాట మార్చి ‘సెంటిమెంట్’ని వొదులుతారు, నెమ్మదిగా.
తరువాత, మొదలవుతుంది.
బెదిరింపుల సెక్షను.
నువ్వు జాయిన్ అవ్వకూడదు, అని హుకుం పారేస్తారు.
ఈ మధ్యతరగతి కుటుంబంలోని వారు, తమ పిల్లలకు ఎటూ ఆస్తులివ్వలేము, కనీసం చదువులన్నా ఇద్దామని అనుకోవడంలో తప్పులేదుగా.
అందుకని, వాడి కాళ్ళు, వీడి కాళ్ళు పట్టుకుని, ఆ బాంకు వాడిని, ఈ బాంకు వాడిని దేవిరించి ఎంతొకొంత అప్పు చేసి, వారిని చదువించుకుంటారు. ఆ అప్పు తీచే బాధ్యత తమదని ఎరిగిన పిల్లలు ఎదో ఒక ఉద్యొగంలో జాఇన్అయి, ఆ అప్పు తీర్చుకోవాలనుకొవడం తప్పా?
వారికి తగిన ఉద్యొగాలను వారు ఎంచుకుని జాఇన్ అవుదామనుకుంటే వారిని అందులో జాఇన్ కాకుండా అపే ఈ కాలేజ్ మేనేజ్మెంట్ని ఏమనాలి?
* * *
“శిలలపై శిల్పాలు చెక్కినారు” అని మనకి ఒక సినిమా పాట ఉంది. “శిలలైతే చెక్కవచ్చు సార్, వీళ్ళు శిలలు కాదు, గులక రాళ్ళు. వీళ్ళని తీర్చి దిద్దడం మా వల్ల కాదు. ఎదో మా బ్రతుకు తెరువు కోసం, ఈ ఉద్యొగం చేసుకుంటున్నాము. ఎదో చూసి , చూడనట్టు నెట్టేయండి సార్”, అన్న ఆ సాఫ్ట్ స్కిల్ల్స్ ట్రైనర్ మాటలు గుర్తొస్తున్నాయి.
తప్పేవరిది?
మారుతున్న కాలంతొ బాటు వస్తున్న మార్పులని గమనించి,జీవనానికి కావలసిన కనీసపు నైపుణ్యాలను అందించలేని ఈ విద్యా వ్యవస్థదా?
కాలేజి చదువులదాకా, బయట ప్రపంచాన్ని పట్టించుకోకుండా తిరుగుతున్న విద్యార్ధులదా?
కనీసపు స్కిల్ల్స్ లేని విద్యార్దులని తీసుకోలేమంటున్న కార్పరేట్ రంగానిదా?
విపరీతమైన పోటీలున్న ఈ జీవితంలో ఈ ఒంటరి విద్యార్ధి ఓటమిని అంగికరించలేక, క్షణికమైన మానసిక దౌర్బల్యంతొ, ఏదేని అఘాయిత్యానికి ఒడిగడితే ఎవరు జవాబుదారి?
ఇంగ్లిష్ భాషలో పదాలతో ఆడుకొవడానికి ఒక మంచి ఆట ఇది. ఆటతో పాటుగా కొత్త పదాలను నేర్చుకొవడం సులువు. ఆ భాషలో దీనిని “స్క్రా బిల్” అని పలుకుతారు. ఇద్దరు లేదా నలుగురు ఈ ఆటని ఆడవచ్చు. నిలువుగాకాని, అడ్డంగాకాని ఒక వరుసక్రమంలో, అక్షరాలను పేర్చి అర్ధవంతమైన కొత్త పదాలను కూర్చడమే ఈ ఆట ఉద్దేశ్యం. అందుకనే ఈ ఆట నేడు సుమారుగా 120 దేశాలలో, 29 భాషలలో ప్రాచుర్యంపొందింది.
డచ్ భాషలోని పదం – ‘schrabbelen’ నుండి ఇంగ్లిష్ లోకి ఇది వచ్చిచేరింది. ఆ భాషలో దానికి ‘గీకడం’ లేదా “బరకడం” అని అర్ధం . గోళ్ళతో గీకడం, పెచ్చులు గీకడం, నెమ్మదిగా పొరల పొరలను గీకి తీసేయ్యడం ఈ పదానికి ఆ భాషలో అర్ధం.
అలాగే ఎంతో కొంత శ్రమ, ప్రయాస, కొంత పోరాటంతొ (to struggle, scramble) ఏదేని సాధించడం అని కూడా చెప్పుకొవచ్చు. ఈ అర్ధంతో ఈ పదం 1635 ప్రాంతాలలో వాడుకలోకి వచ్చిందని ఒక అంచనా.
1950 ప్రాంతాలలొ ప్రస్తుతం ప్రాచుర్యంలో వున్న ఈ పేరు “స్క్రా బిల్” తో ఈ ఆట బహుళ ప్రాచుర్యంలోకి వచ్చింది. ఈ ఆట కొన్ని ప్రాంతాలలో Alfapet, Funworder, Skip-A-Cross and Palabras Cruzadas అన్న పేరులతో కూడా బహుళ జనాదరణ పొందుతు వ్యాపిస్తున్నది. ఈలాంటి ఆట మన తెలుగు భాషలో ఉంటే మనం కూడా చక్కగా ఆడుకుంటూమనకు తెలియని ఎన్నొ కొత్త పదాలను నేర్చుకోగలుగుతాము, కదా?
భాగ్యనగరం హెడ్డ్ ఆఫీసుగా, మిగతా నగరాలాలో, ఇతర రాష్ట్రాలలోను మేనేజ్ మెంట్ కోర్సులను ఆఫర్ చేసె ఒకానొక యునివర్సిటి విద్యార్ధిని, ఉద్యోగార్ధియై మా దగ్గిరకు
వచ్చింది.
అ అప్లికేషన్ క్జెరాక్జ్స్ (Xerox) కాపీ అంటే ఫొటొస్టాట్ అన్నమాట. అసలుదికాదు. నకలు. అంటే ఒక పది సంస్థలకు దరఖాస్తులు పెట్టుకున్న తరువాత ఇంకా ఎమిటిలే ఇంకొక బోడి ఉద్యోగమేగా
దానికి ఈమాత్రం చాలులే అన్న ధోరణి ఆ అప్లికేషన్ చూడగానే కనపడుతుంది. నకలు కదా అందుకని దానినిండా కొట్టివేతలు, తుడుపులు, దిద్దివేతలును. అంతటితో ఐతే ఫరవాలేదు.
దాని నిండా షూ హీల్స్ బురద మరకలు. వాటన్నింటితోనూతోను చక్కగా ముస్తా బై ఉన్నదది.
“అమ్మో, అమ్మో”, అనుకుంటూ (సూర్యకాంతంలా) ఆ అప్ప్లికేషన్ని, సదరు అభ్యర్ధిని నా వరకు రానివ్వకుండానే వెనక్కి పంపించేసాను. ఆ అమ్మాయి భొరున విలపిస్తు బక్కిట్లకొద్ది కన్నీరు కార్చిందంట. అబ్బే, మావాళ్ళు ఏమాత్రము కరగలేదు.
ఆంధ్రజ్యోతి దిన పత్రికలో , దిక్సూచి అనుబంధంలో సెప్టెంబరు 19న ప్రచురించబడ్డ వ్యాసం ఇది. లైఫ్ స్కిల్ అవసరం గురించి నా కెరీర్ కార్నర్ వ్యాస పరంపరలో వెలువడినది. క్రింది బొమ్మ మీద క్లిక్ చెయ్యండి. చదువుకోవడానికి సులువుగా ఉంటుంది.
This is my way of saying ‘thank you‘ to Benerjee, a good friend of mine who had given me immense support when it was needed the most. This is also to tell the whole world ‘yes, he considers me to be one of his good friends”.