శ్రీదేవి ఆ క్రితం రాత్రి చనిపోయిందన్న వార్త Facebook లో చదవగానే ఒక చిన్న షాక్! అప్రయత్నంగానే “అయ్యో!” అనిపించింది. అంత చిన్న వయసులోనే పోవడం, పైగా ఊహించని విధంగా! ఎంత వరకు నిజం అని తెలుసుకోవడానికి, వెంటనే గూగుల్ లోకి వెళ్ళి సెర్చ్ చేస్తుంటే…ఆమె తండ్రి, అయ్యప్పన్ గారు, తల్లి రాజేశ్వరి, చెల్లెలు శ్రీలత గుర్తు వఛ్హారు. అంతేకాదు, బహుశ వారి బంధువు మరొకమ్మాయి కూడా గుర్తు వఛ్హింది.
వీళ్లందరితో పాటు అయ్యప్పన్ గారిని పరియం చేసిన టి సి సుబ్బన్న గారు. అప్పట్లో అయిదారు, సినిమాలు తీసి చేతులు కాల్చుకున్న నిర్మాత. బెరైటీస్ ఎగుమతులు లాభాసాటిగా ఉందని ఆ గనులకోసం, చాలా కష్టపడ్డారు. గల్ఫ్ దేశాల చుట్టూ తిరిగాడాయన. చివరికి మాకెవరికి తెలియకుండా మద్రాసు జనరల్ హాస్పిటల్ లో పోయారు. వాళ్ళందరూ ఆ మనుషులు, వాళ్ళ కలలు అన్ని కళ్ళముందు కదలాడినవి.
గూగుల్ సర్చ్ లో శ్రీదేవి మరణం మీద వస్తున్న కొన్ని వార్తలు చదివినప్పుడు బాధవేసింది. అయ్యో అనిపించింది. ఒక పోస్ట్ వ్రాద్దామనుకున్నాను. కాని అంతక్రితం రోజే ప్రముఖ సాహిత్య వేత్త మునిపల్లె రాజు గారు పోయారు. ఆ సందర్భంలో ఎవరో ఫేస్‍బుక్ లో కొంచెం వ్యంగ్యంగా, ఇక మళ్ళీ మొదలన్నమాట పోయిన వాళ్లందరితోను వాళ్ళు తీసుకున్న ఫోటోలు, వాళ్ళ ఘాఢమైన స్నేహాలతో ఈ ఫేసుబుక్ గోడల నిండా పిడకలు, పేడ కంపు అంటూ పోస్ట్ చేసింది గుర్తు వఛ్హింది. అందుకని తటపటాయించాను. చివరకి పోస్ట్ చేసాను కూడా! కానీ శ్రీదేవి లాంటి నటితో నాకున్న పరిచయాన్ని నేను exploit చేస్తున్నానన్న అపవాదు నా మీద పడుతుందా అన్న అనుమానంతో ఆ పోస్ట్ ని తొలగించేసాను.
మళ్ళీ సందిగ్ధం!
మద్రాసులో, రాణీ బుక్ సెంటర్ రోజులు నా జీవితంలో స్వర్ణయుగం! మద్రాసులోని తెలుగువారికి కూడ ఆ మూడు దశాబ్దాలు స్వర్ణయుగమే! అంతకు ముందు, ఆ తరువాత నాకు తెలీదు ఎందుకంటే నేను లేను గనక. రాణీ బుక్ సెంటర్ అంటే అమ్మ, చౌదరాణి. తనని గుర్తు చేసుకోవడమే నేను. అలాగని తనని మరిచిపోయానని కాదు… but anyways..ఆంతకు ముందు వ్రాసి డిలీట్ చేసింది తెలుగనుకుంటాను…కాని ఈ సారి నా తమిళ తంబీలకి ఇతర భాషా మిత్రులకి కూడ తెలుస్తుందని ఇంగ్లిష్ లో వ్రాసాను. మరి ఫోటో కావాలి కదా? శ్రీదేవి కుటుంబంతో ఉన్న ఫోటోలు చూసిన గుర్తు ఉంది నాకు. అవి గౌతమ్ అని ఆ రోజుల్లో ప్రోట్రైట్ ఫోటోలకి గొప్ప పేరున్నతను తీసిన ఫోటోలే సరి అనుకున్నాను. ఆ ఫోటొలు అప్పట్లో వఛ్హే Star & Style, Stardust, Cine Blitz, Filmfare లాంటి పత్రికల్లో వఛ్హిన గుర్తు. నెట్ లో చాలా సేపు వెతగ్గా దొరికింది. చాలా బొమ్మలుండాలి గాని ఒకటే దొరికింది. (Twitter లో శ్రీదేవి హాండిల్ లో చూసాను కాని మళ్ళీ అది కనపడలేదు ) అదే నేను వాడింది. Facebook లో నా పోస్ట్ లన్ని పబ్లిక్. ఇక్కడ ఫేస్‍బుక్ లో నా ఇంగ్లిష్ పోస్ట్. ఒకవేళ మీకు ఆ పోస్ట్ అందుబాటు లోకి రాకపోతే ఇక్కడిఛ్హాను.
Shocking to know that the Sridevi, I knew had to pass away this early! Paan chewing Ayyappan garu, her father is a lawyer and is a Telugu gent, from Sivakasi, the town that makes the firecrackers for India if not the world. A pleasant man, always dressed in white, be it a lungi, or trousers and a shirt.
I am talking about the times, around late 70’s, when she used to come by in a rikshaw along with her mother Smt Rajeswari and drop into our #RaniBookCenter, just to know if her father had come by. There were many times when Ayyappan garu and I used to have cuppa tea at Hotel Hameedia and this lady with her mother would be waiting in the book store for her dad! Her younger sister Srilatha was a Holy Angels student.
Her father, once when we met in Andhra Bank, (it was then in a rented building adjacent to the present police station on Pondy Bazaar) asked me if I had watched #moondrampirai and urged me to go watch it. He considered it to be one of her best performances at that time. She had already become popular and busy by then. She seems to have been in a rush to leave!
Sridevi with her parents and younger sister Srilatha
ఆ తరువాత BBC Telugu బిబిసి తెలుగు వారు నన్ను సంప్రదించారు. “మీ జ్ఞాపకాలు ఏవైనా ఉంటే పంచుకోగలరా, మా బిబిసి వెబ్‍సైట్ కి?” అని అడిగారు. కొంత వ్యవధి కోరాను. వారికి అర్ధం అయినట్టుంది. “మీకు తెలిసినవారు మరెవరైనా …తెలుగులో చెప్పగలిగిన వారుంటే సూచించమని,” కోరారు.
అప్పట్లో ఈ టచ్ స్క్రీన్ ఫోనులు లేవు కాబట్టి సెల్ఫీలు వగైరా లేవు. ప్రతి రంగంలోను మరీ ముఖ్యంగా అటు సాహిత్య రంగంలోను, ఇటు చలని చిత్ర రంగంలోను దాదాపు ప్రముఖులందరితోనూ సత్సంబధాలుండేవి. కనీసం ముఖ పరిచయాలుండేవి. కాబట్టి వాళ్లతో ఫొటోలు తీసుకోవాలి అన్న ఆలోచన ఉండేదికాదు. ఇంకొక విషయం. నాకంటూ ఒక ఫిలాసఫి ఉండేది. వాళ్ళు వాళ్ళ రంగాలలో నిష్ణాతులు. వ్యాపారస్థులు కావఛ్హు, విద్యావేత్తలు కావఛ్హు, నటులు కావఛ్హు, పారిశ్రామికవేత్తలు, నిర్మాతలు, కళాకారులు, దర్శకులు, సంగీతం, MNC సంస్థలలో ఉన్నతాధికారులు కావఛ్హు. కాని వారి దైనందిన జీవితంలో ఎటూ వత్తిడి ఉంటుంది. వారు వఛ్హేదే వాటికి దూరంగా పుస్తకాలు చదువుకుంటూ, సేద తీరుదామని. మళ్ళీ వారి వృత్తికి సంబంధించిన వ్యక్తిగత విషయాలు గురించి మాట్లాడటం ఏం బాగుంటుందని మాట్లాడేవాడిని కాదు. వారు ప్రస్తావిస్తే వాటి గురించి మాట్లాడేవాడిని. అమ్మ దగ్గిరకి సలహాల కోసం వఛ్హేవారు సరే, సరి. అది మరొకసారి!
అందుకని ఇక్కడ కూడా నేను శ్రీదేవి విషయంలో ప్రసార మాధ్యమాలలో విపరీతమైన చెత్త వఛ్హినా వాటి గురించి ప్రస్తావించలేదు.
ఇక బిబిసి వారికి తెలుగులో నేను శ్రీదేవి గురించి వ్రాసిన చిన్న కాలం ఇక్కడ చదువు కోవఛ్హు.
ఇది వ్రాసి బిబిసి తెలుగు కి ఇవ్వడానికే సమయం సరిపోయింది. అందుకని నేను ప్రత్యేకంగా మళ్ళీ ఇతరులనెవ్వరిని సంప్రదించలేదు. అవకాశం ఉండి ఉంటే మట్టుకు శ్రీదేవితో కలిసి ఒక సహయ దర్శకుడిగాను, నటుడుగాను పని చేసిన వాడు, రక్తం (2017) చిత్రంలో తన పాత్రకు అంతర్జాతీయ గుర్తింపు పొందిన నటుడు, పూర్వాశ్రమంలో దర్శకత్వరంగంలోనూ, నిర్మాతగాను అనుభవమున్న సన్మిత్రుడు బెనర్జి ని కోరి ఉండేవాడిని.
ఏది ఏమైనా అంత త్వరగా తను వెళ్లిపోవాల్సి రావడం బాధాకరం.
ఇంకా చాలా వుంది. బహుశ తరువాతెప్పుడైనా…చూద్దాం!
తా.క: ప్రముఖ తెలుసు సాహితీవేత్త ఆరుద్ర గారి మనుమడు (కవిత చింతామణి కుమారుడు) గౌతమ్ చింతామణి, The Last Diva అనే శీర్షికతో The Pioneer పత్రికలో తను వ్రాసిన వ్యాసంలో రాణీ బుక్ సెంటర్ – శ్రీదేవి (అయ్యప్పన్) గురించి ప్రస్తావించాడు. గౌతమ్ అనాటి సూపర్ స్టార్ రాజేశ్ ఖన్నా మీది ఒక పుస్తకం వ్రాసాడు. దాన్ని గురించి కూడా వ్రాసాను, ఈ బ్లాగులోనే ఇక్కడ చదువుకోవఛ్హు.
మరో మాట. నాలుగేళ్ళూ నిరాఘటంగా వెలువడిన సారంగ వెబ్ జైన్ 2017 జనవరిలో విరామం తీసుకుంది. కొన్ని కొత్త శీర్షికలతో ఈ ఉగాది (ఆదివారం, మార్చ్ 18, 2018) మళ్ళీ ఒక పక్షపత్రికగా పాఠకుల ముందుకొఛ్హింది. అందులో ఇదివరకున్న కథా సారంగ శీర్షికని పునఃప్రారంభిస్తూ నేను వ్రాసిన కధ ఇడ్లి, వడ, సాంబార్ ని తొలి కధగా ఎన్నుకుంది. అందుకు సారంగ సంపాదక వర్గానికి, మరీ ముఖ్యంగా అఫ్సర్ కి ధన్యవాదాలు. మీరు ఆ కధని ఇక్కడ చదువుకోవఛ్హు. మీ అభిప్రాయలని వ్యాఖ్యల రూపంలో అక్కడ కాని ఇక్కడ కాని తెలియజేయ మనవి.
